Ojcowie japońskiej motoryzacji – Shōzō Kawasaki (ur. 1837 – zm. 1912)

Najstarszy z całej czwórki, bo urodzony jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku, przemysłowiec oraz twórca koncernu Kawasaki Heavy Industries. Choć jego nazwisko jest dzisiaj jednoznacznie kojarzone z jednośladami, to Shōzō całe życie poświęcił budowie statków. W XX wieku firma Kawasaki wypłynęła poza sektor stoczniowy, dostarczając myśliwce dla wojska. Po zakończeniu II wojny światowej rząd USA postanowił podzielić koncern, żeby obniżyć jego potencjał. W 1963 roku lotnicza odnoga firmy rozpoczęła prace nam własnymi motocyklami, ale brak odpowiedniej kadry skłonił decydentów do wykupienia największego producenta jednośladów na rynku – Meguro. W drugiej połowie lat 60. inżynierowie Meguro, Kawasaki i uniwersytetu w Osace rozpoczęli prace nad autorskimi silnikami, czego owocem stał się zupełnie nowy typoszereg ciężkich dwusuwów. Przełomowym okazał się jednak model Z1 900, zaprezentowany w 1971 roku.

Torakusu Yamaha (ur. 1851 – zm. 1916)

Od dzieciństwa interesował się technologią i astronomią. Edukację zakończył z tytułem inżyniera, a w swojej pierwszej pracy zajmował się remontowaniem sprzętu medycznego. To zajęcie nie przynosiło jednak oczekiwanych profitów. Skonstruował organy z trzciny, a w 1887 roku założył działalność firmowaną swoim nazwiskiem. W latach 50. firma Yamaha wykroczyła poza rynek instrumentów muzycznych, szybko stając się potentatem. Następnie zaczęła tworzyć i rozwijać działy zajmujące się szeroko rozumianą mechaniką. Rozpoczęto produkcję silników zaburtowych, kutrów rybackich, generatorów prądu, a nawet pomagano konstruować jednostki Formuły 1. W 1955 roku powstał pierwszy motocykl oparty na DKW RT125. U progu lat 70. Yamaha weszła do Moto GP, gdzie w połowie dekady stała się hegemonem.

Ojcowie japońskiej motoryzacji – Michio Suzuki (ur. 1887 – zm. 1982)

Rozpoczął swą działalność od produkcji tkackiej, gdzie osiągał spore sukcesy. W swojej pracy cechował się innowacyjnością, o czym świadczą patenty na różnego rodzaju krosna, które zaczął eksportować poza granice Japonii. Biznes rozwijał się tak dobrze, że Suzuki jako jedna z pierwszych firm w kraju zaczęła interesować się motoryzacją. W 1937 zadebiutował pierwszy samochód tej marki. Niestety, działania wojenne przerwały produkcję, a fabryka Suzuki została zniszczona. U progu lat 50. firma przeżywała spory kryzys finansowy, co skłoniło ją do zainwestowania w inne sektory. W 1949 roku Suzuki zaprezentowało rower z silnikiem o pojemności 60 ccm, a w 1955 roku wypuściło czterocylindrowy silnik o pojemności 125 ccm. W 1957 roku stery przejął syn założyciela – Shunzo Suzuki, dzięki któremu dwa lata później zadebiutował pierwszy prawdziwy motocykl o pojemności 125 ccm.

Sōichirō Honda (ur. 1906 – zm. 1991)

Inżynier i przedsiębiorca, dla którego nie było celów nie do osiągnięcia. Przez całe życie związany z motoryzacją. Jako młody chłopak ścigał się samochodami, ale po wypadku, w którym uszkodził oko, zrezygnował z dalszej rywalizacji. W 1937 roku założył firmę, która produkowała podzespoły dla Toyoty. W czasie wojny fabrykę zbombardowano, a rok później działający jeszcze zakład dotknęło trzęsienie ziemi. Pozostałości fabryki sprzedał Toyocie i w październiku 1946 roku rozpoczął od nowa, powołując do życia Honda Technical Research Institute. Wtedy to zaczęła się jego droga ku chwale. W 1949 roku powstał pierwszy motocykl firmowany nazwiskiem Soichiro – Honda Dream. W 1968 roku zaprezentowano model CB750, który historia ochrzciła najważniejszym motocyklem w historii, a z Hondy uczyniła największego z Wielkiej Czwórki.

______________________________________

Ojcowie japońskiej motoryzacji przyczynili się do stworzenia 4 legendarnych marek, których produkty wielokrotnie pokazywaliśmy na łamach Magazynu Motór. Jesteś fanem motocykli i klasycznej motoryzcji? Koniecznie sprawdź inne produkty naszego wydawnictwa. Znajdują się tam gotowe pomysły na prezent dla chłopaka lub mężczyzny.