Ferrari 125 S | Historia
Enzo Ferrari w swojej pierwszej fabryce nie budował aut sportowych. Zanim została ona zbombardowana w 1944 roku przez aliantów, rząd Benito Mussoliniego produkował tam sprzęt wojskowy.
tekst: Artur Skibiński, foto: Racingworld
Pod koniec wojny Ferrari przeniósł fabrykę z Modeny do oddalonego o 16 km Maranello, gdzie rozpoczął produkcję samochodów pod własnym nazwiskiem. Tak w 1947 roku oficjalnie narodziła się marka Ferrari.
W krótkim czasie Maranello zasłynęło z eksportu najszybszych rumaków na świecie. W czasach powojennych nie istniały przepisy, które warunkowały dopuszczenie samochodu do ruchu drogowego. Dlatego mieszkańcy tego małego miasteczka mogli oglądać codziennie przejazdy bolidów wyścigowych.
Pierwszym autem ze stajni w Maranello było Ferrari 125 S. Z wyglądu bardziej przypominało przedwojenne maszyny bijące rekordy prędkości niż cywilny samochód. W sumie powstały tylko dwa egzemplarze tego modelu o oznaczeniach 01C, znany jako Piacenza roadster, oraz 02C.
Ferrari 125 S | Silnik
Zbudowany w 1947 roku 125 S wyposażony był w widlasty, 12-cylindrowy silnik skonstruowany przez Gioacchino Colombo, któremu pomagali Giuseppe Busso i Luigi Bazzi. Jest to najprawdopodobniej najmniejsza jednostka V12 na świecie, bo jej pojemność to… 1,5 litra. Osiągała moc 118 KM dzięki pojedynczym wałkom głowicy, dwóm zaworom na cylinder i trzem gaźnikom Weber 30 DCF. Wynik 118 koni mechanicznych w 1947 roku robił ogromne wrażenie w świecie motoryzacji. Przeciętny samochód z tamtych lat, czyli Volkswagen Garbus, mógł pochwalić się zaledwie 34 KM. Skrzynia biegów Ferrari o 5 przełożeniach pozwalała na rozpędzenie Ferrari 125 S do zawrotnych wówczas 210 km/h.
Ferrari 125 S | Zawieszenie/masa
Kwestia zawieszenia także prezentuje się interesująco. Z przodu niezależne, z hydraulicznymi amortyzatorami oraz poprzecznym resorem piórowym. Z tyłu znajdziemy (znowu) hydrauliczne amortyzatory, ale tym razem z resorami piórowymi po obu stronach, wzmocnione dodatkowo stabilizatorem. Hamulce? Bębnowe. Bez kierowcy auto ważyło 650 kilogramów (ok 100 kg mniej niż Garbus).
Ferrari 125 S | Obiecująca porażka i przyszłe sukcesy
125 S chrzest bojowy przeszło podczas wyścigu na torze Piacenza. Franco Cortese od początku prowadził, lecz niestety z powodu awarii pompy paliwa szybko musiał oddać pozycję lidera. Enzo Ferrari podsumował pierwszy start jako „obiecującą porażkę”. Dwa tygodnie później proroctwo włoskiego konstruktora się wypełniło. F. Cortese w czerwonym bolidzie zwyciężył w Grand Prix Rzymu na torze Caracalla. Roadster Piacenza finalnie wziął udział w 14 wyścigach, a zwyciężył w 6, co było ogromnym sukcesem pierwszego „cywilnego bolidu” w historii Ferrari.
Ferrari 125 S | Cena, podsumowanie
Niestety, do obecnych czasów nie zachował się żaden egzemplarz. Oba zostały rozebrane na części i posłużyły do budowy jego następcy – Ferrari 159 S. Istnieje tylko jedna replika roadstera 01C. Została odbudowana przez manufakturę Michelotto dla Ferrari w roku 1987 przy użyciu oryginalnych części. Cena tego egzemplarza nie jest do oszacowania, jednak sama wartość auta dla Włochów jest ogromna. Większa nawet niż kolejnego zbudowanego z jego części Ferrari 166 Spyker Corsa, które zostało sprzedane w 2004 roku za 775 tysięcy dolarów. Replikę 125 S można obejrzeć w muzeum marki w Maranello.
Jeżeli interesujesz się historią Ferrari, na pewno spodoba Ci się artykuł o Ferrari Mondial:
