Hyundai i10 1.2 test
Dobrze skonfigurowany Hyundai zwraca uwagę – bez dwóch zdań. Zwłaszcza z przodu samochód cechuje się agresywną stylistyką, ale nieprzesadzoną, dobrze komponującą się ze wszystkimi detalami nadwozia. Także profil samochodu zdradza, że mamy tu do czynienia z czymś nieprzeciętnym, przemyślanym, nie tylko służącym do ekonomicznego przemieszczania się. Czarna część nadwozia powyżej linii okien sprawia, że samochód wygląda jeszcze bardziej zadziornie i tak naprawdę kreacji zabrakło tylko na tylną część samochodu, choć to chyba tylko oczekiwania po tym, co dzieje się z przodu i boku. Jest tu w końcu atrakcyjny dyfuzor, nowoczesne lampy i przetłoczenia na klapie, które nadają życia także w tej części pojazdu, choć apetyt, jak wiadomo – rośnie w miarę jedzenia.
Hyundai i10 1.2 test | Wyposażenie
Testowany samochód to wersja Premium, co zdradzają chromowane elementy, czy 16-calowe felgi. Dziś nie wydaje się to żadnym wyczynem, ale jeszcze kilkanaście lat temu trzeba było dopłacać za 15-calowe obręcze w autach segmentu B. Wewnątrz raczej także nie zaznacie zawodu. Nie ma tu co prawda aż tyle futuryzmu co na zewnątrz, jednak projektanci skutecznie połączyli nowoczesne krągłości z azjatycką klasyką, czyli funkcjonalnością i czytelnością prostą aż do bólu. Mowa tu zarówno o analogowych zegarach, jak i desce rozdzielczej, którą dekoruje w zasadzie tylko nowoczesny i całkiem sprawnie działający dotykowy ekran (8-calowy, standardowy w wersji Premium), mieszczący sporo funkcji systemu inforozrywki.
Hyundai i10 1.2 test | Silnik
2020 rok i miejskie auto – to muszą być 3 cylindry, prawda? Tu się z dziwicie, bo jedną z alternatyw oferowanych przez Hyundaia i obecną na pokładzie testowanego i10 jest 4-cylindrowy silnik 1.2 MPI o mocy 84 KM. Muszę przyznać, że bardzo lekkie auto o niewielkich gabarytach pozwala odczuwać tę moc jako duszo wyższą. Na pokładzie znalazła się pięciostopniowa manualna przekładnia, co do miejskiego auta w zupełności wystarcza. Zapewne automat (a dokładniej wyceniona na 4000 zł skrzynia zautomatyzowana) w codziennych korkach sprawdziłby się lepiej, ale dobrze dobrane przełożenia oraz zadowalająco pracująca dźwignia sprawiają, że kierowca nie będzie narzekał na to rozwiązanie. Ponadto opcjonalny manual wydłuża przyspieszenie do 100 km/h aż o 3 sekundy, a już i tak nie najsłabsze w ofercie 1.2 MPI robi to w 12,6 s.
Silnik jest elastyczny i cechuje się niezłą kulturą pracy, zwłaszcza po przywyknięciu do jednostek pozbawionych jednego cylindra, co w miejskich samochodach jest już niemal normą. Auto zadowala się 5,5-6 litrami benzyny na każde 100 przejechanych kilometrów w mieście i o 2 litry mniej poza nim (nie włączając w to autostrad, gdzie zużywa prawie 7 litrów), co jest niezłym rezultatem, biorąc pod uwagę żwawość niewielkiego Hyundaia. Nie będziemy jednak rozpatrywali miejskiego brzdąca w aspektach przesadnej dynamiki. Istotą są tu zwłaszcza gabaryty samochodu, pozwalająca na śmiałe manewrowanie nawet w najciaśniejszych uliczkach. Parkowanie – zmora dzisiejszych miast, to prawdziwa uczta zza kierownicy i10, które wciska się w większość luk między autami. Na uznanie zasługuje też świetny promień skrętu.
Hyundai i10 1.2 test | Prowadzenie
Samochód prowadzi się dziarsko – zachęca do szybszego pokonywania zakrętów, choć nie wynika to z jakichś sportowych nastawów zawieszenia, czy układu kierowniczego. Samochód jest po prostu zwarty i zwinny, amortyzatory dobrze tłumią nierówności, choć krótki rozstaw osi raczej nie pozwoli wam zapomnieć, że podróżujecie samochodem o długości krótszej niż 3,7 m. Hyundai lubi się też przechylać, co przeszkadza jednak głównie w szybciej pokonywanych łukach. Masa własna niewiele przekraczająca jedną tonę nie sprawia też kłopotu hamulcom, które – choć niewielkie – są tu całkiem wydajne. Podróżowanie i10 jest całkiem ok, kabina poniżej 100 km/h nie dopuszcza zbyt dużego hałasu do uszu pasażerów, a fotele są wygodne. Wszystko jest rzecz jasna względne, bo nie będzie to samochód do wszystkiego – zapomnijcie o dalekich podróżach, tym bardziej z bagażem, bo to męczarnia dla auta, jak i pasażerów. Jako okazjonalny tragarz, czy samochód do pokonania kilkuset kilometrów – da radę. Bez wątpienia jednak Hyundai został stworzony do miast i miejscowości okolicznych.
Hyundai i10 1.2 test | Cena
Cenniki startują od 43 900 zł, choć testowane auto przekroczyło barierę 70 000 zł. Przy obecności systemu Apple Car Play nie rozumiem jednak np. doposażania samochodu w pokładową nawigację satelitarną wycenioną na 3500 zł. Uważam, że sensownie skonfigurowany samochód może być tańszy nawet o 15 000 zł. Wkrótce w ofercie pojawi się też 100-konny wariant, co może być lekiem na niedoskonałości dynamiki, szczególnie autostradowej, choć na pewno odbije się na cenie i spalaniu. 84 KM są więc ciekawą alternatywą, łączącą niewielki apetyt na benzynę i względnie atrakcyjne warunki jezdne. Ponadto odmiana Premium (choć uważam, że lepiej kupić którąś z niższych i doposażyć o elementy, z których będziemy korzystać) jest bardzo bogato wyposażona, szczególnie jak na ten segment. Kamera cofania z czujnikami, podgrzewana kierownica czy dostęp bezkluczykowy to coś, czego na co dzień raczej nie spotkamy u rywali.
Według mnie Hyundai i10 to naprawdę świetny wybór, jeśli szukacie samochodu, który 95% swojego życia spędzi w mieście. Odpowiednie gabaryty, dobre właściwości jezdne, niezłe wyposażenie i atrakcyjny wygląd to cechy stawiające małego Hyundaia w czołówce aut tej wielkości. Kwestią ostatecznej decyzji pozostanie na pewno cena, która po dodaniu kilku opcji wkracza na region segmentu B, ale do tego przyzwyczaili nas już także inni producenci.
